Να μου συγχωρεθεί ο, ίσως υπερβολικός, ενθουσιασμός του τίτλου. Αν όμως ζούσατε το πρόβλημα από κοντά όπως κι εγώ, θα με καταλαβαίνατε καλύτερα! Ο λόγος της χαράς μου; Το κλειστό γυμναστήριο των Μοιρών! Ναι, επιτέλους παραδόθηκε στην τοπική ομάδα Γ.Α.Σ.Μ. για να ξεκινήσει προπονήσεις! Και μπορεί ακόμα να μην έχει ολοκληρωθεί σε κάθε του λεπτομέρεια, αλλά τουλάχιστον η ομάδα έχει και επίσημα στέγη. Μετά από χρόνια ταλαιπωρίας και διαρκών μετακινήσεων για αγώνες, αλλά ακόμα και για προπονήσεις στο παρελθόν, όταν η ομάδα της Μεσσαράς μεσουρανούσε υπό την καθοδήγηση της Μαρίας Γαβαλά, ήρθε η ώρα να βιώσουν οι αθλητές του συλλόγου την έννοια της λέξης "έδρα".
Η συγκίνηση των αθλητριών είναι μεγάλη. Γι' αυτό το γήπεδο αγωνίστηκαν σκληρά όλα τα μέλη του συλλόγου, παράγοντες, προπονητές και αθλητές. Αυτό το έργο το δικαιούνταν εδώ και χρόνια, που οι προπονήσεις γίνονταν σε επιεικώς ακατάλληλο χώρο, υπό τραγικές συνθήκες και με πολλές επιπτώσεις στη σωματική ακεραιότητα των αθλητριών. Με το καλό, λοιπόν και να ευχηθώ το κλειστό γυμναστήριο να γνωρίσει τις δόξες των παλιών χρόνων αυτής της ομάδας! Και να ζητήσω άλλη μια φορά συγγνώμη για τη συναισθηματική προσέγγιση του θέματος, αλλά ας πούμε πως υπήρξα κι εγώ ένα τόσο δα λιθαράκι της όλης προσπάθειας.....
Όλος ο κόσμος του αθλητισμού πιστεύω ότι χαίρετε, όταν τμήματα του βρίσκουν στέγη. Ιδιαίτερα δε για τμήματα τα οποία έχουν προσφέρει στο χώρο και στον τόπο τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι και εγώ καλές προπονήσεις στα τμήματα που έχετε, καλούς αγώνες και να αποτελέσει άλλο ένα κίνητρο στο κόσμο της Μεσσαράς για άθληση - παιχνίδι - πρωταθλητισμό.